Willy Sommers over bewuster genieten: 'Laat de zon in je hart'

Je revalideerde toen. Wat was er gebeurd?

“Het verhaal start eigenlijk al in 2017. Nadat ik op terugreis van Oostenrijk onwel werd, ging ik op controle bij de huisarts. Na een bloedonderzoek leek alles in orde, maar toch raadde hij me aan om naar een cardioloog te gaan. Aangezien ik zelf weinig last had en niets voelde aan mijn hart, begreep ik niet goed waarom. Een week later onderging ik toch een fietsproef. Zo werden er hartritmestoornissen vast­gesteld. Ik mocht in het weekend nog optreden maar op maandag volgde mijn eerste ingreep, een ablatie via de lies (een behandeling bij ernstige hartritmestoornissen, nvdr.). Na vijf à zes dagen rusten, wat toen al een dra­ma was voor mij, mocht ik het week­end nadien opnieuw het podium op.”

In 2020 onderging je een tweede operatie.

“Klopt. Hoewel ik me goed voelde, moest ik tijdens een zesmaandelijkse controle aan de cardioloog toegeven dat ik tijdens fysieke activiteiten soms een druk voelde op mijn borstkas. Ik maakte mij geen zorgen omdat het telkens weer overging. Hij onderzocht me en stelde vast dat mijn kroonslag­ader voor meer dan 90% dichtgeslibd was. Dat betekende dat ik elk moment een hartaanval kon krijgen en meteen moest geopereerd worden. Omdat er in het weekend een groot concert ge­pland stond, vroeg ik of ik met medi­catie het weekend kon overbruggen. De cardioloog gaf aan dat een hart­aanval onvermijdelijk was en dat ik het weekend, zonder ingreep, mis­schien niet zou overleven. Deze keer moest ik mijn optreden dus echt an­nuleren. Hij stuurde mij meteen naar het ziekenhuis, waar ik op vrijdag­avond nog een stent kreeg. Het was pas toen ik op de operatietafel lag dat ik besefte dat het vijf voor twaalf was. Ik heb ontzettend veel geluk gehad.”

Wat is er veranderd sinds je hartoperatie?

“Sowieso ga ik regelmatig op con­trole bij de cardioloog. Daarnaast zal ik sneller beslissen om een dok­ter te consulteren als ik iets voel. Ik dacht dat die druk op mijn borst wel zou verdwijnen maar dat bleek dus verkeerd. Je moet alert zijn. Na mijn eerste hartritmestoornissen zei de cardioloog dat ik moest beseffen dat ik vanaf dan een hartpatiënt was. Dat kwam toen hard binnen maar intus­sen ben ik mij daar zeer bewust van. Ik heb een ander leven.”

En hoe uit zich dat?

“Gezondheid is voor mij een prioriteit. Mijn medicatie bijvoorbeeld wil ik zo nauwkeurig mogelijk nemen. Ik neem dat ook mee naar een optreden zodat ik ongeveer op het juiste tijdstip mijn pillen kan nemen. Voor mijn hartpro­blemen was ik nooit ziek, zelfs geen kleine ingreep. Het was dus allemaal nieuw voor mij. Bovendien heb ik sinds mijn operatie geleerd hoe be­langrijk screening is. Hoewel hartfa­len in de familie zit, dacht ik dat het mij niet zou overkomen maar je ziet toch dat het genetisch bepaald is. Ik vind het dan ook zeer belangrijk om dat te laten onderzoeken. Mijn zoon, een jonge voetballer, gaat intussen geregeld op controle, ook al is hij pas 16 jaar. Verder probeer ik meer tijd te maken voor mijn gezin. Ik heb beslist om toch minstens drie keer per jaar een weekje verlof te nemen. Een lange vakantie is niet aan mij besteed maar als we er dan een paar dagen tussen­uit zijn, leg ik wel mijn gsm weg. Mijn manager weet dat en vangt alles op.”

Na je operatie wou je zo snel mogelijk terug het podium op. Tegelijk volg je twee keer per week revalidatie. Is dat een moeilijke combinatie?

“Nee, helemaal niet. De revalidatie, fitness, extra kinesitherapie: alles wat ik deed, was met het idee ‘optreden mag weer volop, dus ik wil in top­conditie zijn’. En dat is ook gelukt. Vorig jaar in juni stond ik voor de eerste keer sinds lang voor een pu­bliek. Ik voelde mij kiplekker en wist dat ik het goed gedaan had. Ik was fier op mezelf! Deze zomer treed ik 35 tot 40 keer op en presenteer ik acht afleveringen ‘Tien Om Te Zien’. Ik ben iemand die veel beweegt tijdens een show dus als ik fysiek niet in orde ben, kan ik dit niet doen. Wanneer ik presenteer moet ik mijn teksten uit het hoofd leren en mag ik mij niet la­ten afleiden op een podium, allemaal best stresserend. Kortom, ik moet fy­siek en mentaal scherp zijn.”

Je wordt binnenkort 70. Ben je bezig met je leeftijd?

“Nee, ik voel mij geen 70. Ik doe ook nog altijd dezelfde dingen als vroeger. Eerst en vooral optreden maar ik pro­beer ook zo veel mogelijk te sporten en wil dat blijven doen. Ik ga twee keer per week tennissen, hou van voetbal­len met mijn zoon en blijf wandelen langs die prachtige paadjes. Verder wil ik ook op vakantie blijven gaan en daar genieten van mijn gezin. Dat is voor mij belangrijker dan vroeger. Dan draaide het vooral om optreden, werken, anderen werk bezorgen ... Ik wil in de toekomst toch iets bewuster genieten van het leven.”

Heb je tips voor onze lezer om gezond te leven?

“Eerst en vooral zou ik zeggen: let op je voeding. Ik probeer zelf heel sober te eten. Daarnaast matig ik mijn alcohol­gebruik. Ik mijd sterke drank en voor een show vraag ik koffie, water en een flesje rosé. Ik neem daar één glas van en mijn muzikanten de rest. Water, daarentegen, daar drink ik liters van! Dat is supergezond. Verder zal ik ook nooit blijven hangen na een optreden. Optreden, handtekeningen en selfies, en dan ga ik naar huis. Tot slot pro­beer ik minstens zeven uur te slapen en voldoende rust te nemen. Straks treed ik op dus overdag heb ik vooral gerust. Ik heb aan een strandcabine de krant gelezen, niet te veel gepraat en ondertussen mijn stem gespaard.”