Lucien kan dankzij de hulp van verschillende zorgpartners thuis blijven wonen
De 90-jarige Lucien woont al zijn hele leven in de diepe Westhoek. De laatste tijd merkt hij dat hij sneller dingen begint te vergeten. Daarom traint hij elke dag zijn geest door een paar kruiswoordraadsels op te lossen, de krant te lezen en het nieuws te volgen. “Geestelijk wil ik proberen zo lang mogelijk goed te blijven.”
Samen met het Wit-Gele Kruis zorgde Lucien jarenlang voor zijn vrouw. Zij kreeg op jonge leeftijd diabetes. Enkele jaren geleden is ze helaas overleden en intussen komt het Wit-Gele Kruis langs voor Lucien. Hij krijgt ook veel hulp van anderen.
Lucien: “Naast de dagelijkse verzorging van het Wit-Gele Kruis, krijg ik ook bezoek van de dienst gezinszorg. Dat gebeurt ’s morgens, ’s middags en ’s avonds. Zij helpen me bij verschillende huishoudelijke taken, zoals naar de bakker gaan. Grotere boodschappen worden aan huis geleverd. Net zoals mijn middagmaal, dat verloopt via een ‘maaltijden-aan-huis’-dienst. De medewerker van de dienst gezinszorg zet dan de tafel klaar en eet meestal mee, zo hoef ik niet alleen te eten. Ook mijn medicatie wordt thuisbezorgd, via de apotheek.”
“Ik ben niet meer goed ter been. Vorige week ben ik zelfs thuis gevallen en bezeerde ik mijn pols. Gelukkig was er niets gebroken. Ik draag trouwens ook een personenalarm van Gerust. Zo kan ik in nood altijd iemand bereiken.”
Vlotte samenwerking
Cléo is een van de Wit-Gele Kruisverpleegkundigen die regelmatig bij Lucien aanbelt. “Wij zetten wekelijks zijn medicatie klaar, meten elke ochtend zijn bloeddruk, wegen hem en komen langs voor de hygiënische zorgen. Dat laatste doen we samen met de dienst gezinszorg. Op bepaalde dagen helpen zij bij het wassen en aankleden en ’s avonds zijn ze er om zijn pyjama aan te doen. We werken met een grote kalender. Zo weten zowel Lucien, wij, als gezinszorg wat we op welke dag plannen. Dringende zaken noteren we in een communicatieschriftje of we bellen elkaar. De samenwerking verloopt dus erg vlot.”
Lucien: “Aangezien ik de laatste tijd ook meer vergeet, hangen overal in huis briefjes met zaken om me aan te herinneren. Zoals ‘soep drinken rond 11 uur’. Ik probeer mijn geheugenverlies zo veel mogelijk tegen te gaan door het nieuws te volgen en kruiswoordpuzzels op te lossen. Ik los er zo veel op dat ik soms even moet wachten tot weer een nieuw puzzelboek uit is! Daarnaast hou ik enorm van voetbal. Ik ben fan van Club Brugge en de Rode Duivels, al kijk ik eigenlijk naar elke match op tv.”
Lucien draagt zijn vele helpers een warm hart toe. “Ik ben nu 90 jaar en mag eigenlijk niet klagen. Ik heb soms wel eens last van onder meer mijn schouders, maar anders heb ik weinig kopzorgen. Ik besef wel dat ik ouder word en dus minder mobiel ben dan vroeger. Ook ben ik me ervan bewust dat ik de laatste tijd vaker zaken vergeet. Dat is voor mij wel moeilijker om te aanvaarden. Gelukkig komen dagelijks mensen langs die goed voor me zorgen. Zonder hun hulp zou ik sowieso niet meer thuis kunnen wonen. Ik ben enorm dankbaar dat er organisaties bestaan die dat mogelijk maken.”