Interview: Pol Goossen over ouder worden
Pol Goossen is officieel met pensioen. “Een aangename ervaring”, vindt hij. Net als ouder worden brengt het rust en kalmte in zijn leven. Een gesprek over ouder worden en zorg dragen voor anderen.
Pol Goossen
- Vlaamse acteur in theater, film en op televisie
- Zijn bekendste rol is die van Frank Bomans in de serie Thuis
- Hij zet zich in voor de natuur en voor dierenrechten
- Zijn boek Koningswens verscheen bij Witsand Uitgevers.
Enkele jaren geleden publiceerde je het boek Koningswens. Het bevat twee verhalen: een verhaal over grootouder worden en het relaas van een zoon die de mantelzorg op zich neemt van zijn dementerende moeder. Hoe is het boek ontstaan?
“Zo’n 20 jaar geleden heb ik na een voorstelling een dagboek gekregen van een man over het aftakelingsproces van zijn dementerende vrouw. Hij zei: Als je daar ooit eens iets mee wilt doen, dan doe je dat maar. Ik was toen 50 jaar en het thema was nog ver van mijn bed. Zoveel jaar later was de tijd rijp om er iets mee te doen.
Eerst is er de voorstelling ‘Uitgewist’ uit gegroeid, over een zoon die mantelzorger is voor zijn dementerende moeder. Ik ben daarvoor in woon- en verzorgingscentra bij en tussen dementerende personen gaan zitten.
Weer een tijd later werd ik grootvader, en ook daarover heb ik verteld en geschreven. Die twee verhalen zitten samen in het boek Koningswens. Voor mij staan ze voor ‘de geboorte’ en ‘terug naar de geboorte’, omdat de laatste herinneringen van alzheimerpatiënten meestal uit hun jeugd komen.”
Wat sprak je aan in dat dagboek?
“Aan de ene kant heb je de medische wereld die probeert om zoveel mogelijk mensen te genezen. Dat is op zich natuurlijk goed. De keerzijde van de medaille is dat mensen almaar ouder worden en dat dementie daardoor vaker de kop opsteekt. Dat heeft mij getriggerd: het is iets wat leeft bij de mensen. Ik heb ontzettend veel respect voor mantelzorgers. Een dementerende persoon begeleiden mag je niet onderschatten, zelfs als de patiënt in een instelling zit."
Het tweede verhaal in je boek gaat over je grootvaderschap. Wat betekent dit voor jou?
“Euforie, blijdschap. Langs de andere kant maak ik mij wel zorgen over de toekomst. Ik denk er meer over na. De mens is het kwalijkste dier op aarde. We zijn heel de wereld om zeep aan het helpen. Je kan dan egoïstisch denken: Ik ben bijna 70, ik zal er geen last meer van hebben. Maar zo zit ik niet in elkaar. Ik denk aan de kinderen en kleinkinderen, en niet alleen aan die van mij, maar evengoed aan die van iedereen. Ik wil mijn kleinkinderen ook het volgende meegeven: tracht zoveel mogelijk te bereiken met zo gewoon mogelijk te doen. Wees blij met eenvoudige zaken."
Ik kan wakker liggen als ik zie wat er gebeurt met de wereld.
Wat betekent ouder worden voor jou?
“Mentaal is het een aangename ervaring. Mensen laten je meer met rust, men staat zelfs recht voor je op de tram. Er wordt niet veel meer geëist en er zit geen druk meer achter. Je kan het jezelf permitteren om het kalmer aan te doen. Ik ben sinds een paar jaar officieel met pensioen en heb toen besloten om enkel nog Thuis te doen en af en toe een voorstelling van Geboorte en terug naar de geboorte, als ze het me vragen. Ik ben liever op mijn eentje, ga wandelen of lees een boek. Daar heb ik veel plezier in. Ik vind dus dat het voordelen heeft. Ziek worden, dat is natuurlijk wat anders.”
Wat betekent gezond zijn voor jou?
“Gezond zijn betekent voor mij weinig stress hebben en dat heeft ook met het pensioen te maken. Ik ben ook vegetariër op het veganistische af. Ik doe dat voor het milieu en voor het dierenleed dat achter de dierlijke producten schuilgaat. Ik ben altijd al een dierenvriend geweest. Daarnaast geloof ik dat vegetarisch en veganistisch eten gezonder is.
Als het niet meer gaat ben ik wel te vinden voor euthanasie. Ik ben het leven nu nog niet beu – ik ben nog maar 67 – maar ik weet niet wat het zal geven als ik 95 ben. Als ik ziek ben en te zorgbehoevend, dan wil ik liever dood. Afhankelijk zijn van anderen, daar zou ik het lastig mee hebben.”
Heb je nog een afsluitende boodschap voor patiënten en mantelzorgers?
“Mensen moeten doen wat zij denken dat het beste is voor henzelf, als patiënt of als mantelzorger. Ze moeten doen wat ze voelen en zich niets laten aanpraten. Iedereen mag een mening hebben, maar laat je niet met schuldgevoelens opzadelen.”