"Elke dag word je opnieuw geboren"
Joke Lemiengre
Joke is lector en kernexpert zorgethiek aan de Hogeschool UCLL en momenteel ook kankerpatiënt. Met een grote passie voor de zorg geeft ze in elke editie een unieke kijk op dagelijkse taferelen.
Als je al een lange tijd ziek bent, kan je het soms ook eens goed beu worden. Dat is heel normaal en oké. Je verlangt opnieuw naar een normaal leven zonder de ongemakken van je ziekte. Misschien droom je ook dat jouw ziekte eens een weekje – of langer – in verlof gaat. Dan ben je even vrijgesteld van ziekenhuisbezoeken, injecties, sonderen of je stoma te moeten verzorgen. Of dan kan je weer onbezorgd uitstapjes maken. Zonder een rolstoel of op voorhand een degelijk toilet te moeten uitzoeken. Wat lijkt dat heerlijk. Ik wou zelf dat dit kon!
Helaas is de realiteit anders. Of je het nu wilt of niet, er zit niets anders op dan je ziekte te dragen en verdragen. Lastig, niet alleen voor jou maar ook voor je omgeving. De ene dag lukt dit beter dan de andere. Maar hoe doe je dat dan? Hoe zorg je dat je ziekte geen gevangenis wordt?
Ik las een hoopvolle gedachte van Hannah Arendt: “Elke dag word je opnieuw geboren”. Ze was een joodse politiek filosofe die tijdens de tweede wereldoorlog uit Duitsland naar Amerika vluchtte. Ze onderzocht onder meer hoe je als mens in vrijheid kan handelen. Haar zin inspireert mij om van elke dag iets moois te maken. Zodat mijn ziekte geen gevangenis wordt. Uiteraard lukt dit niet altijd. Door de kankerbehandelingen zijn er dagen waarop ik moeilijk uit de zetel geraak en de uren aftel tot de misselijkheid en vermoeidheid mijn lichaam verlaten.
Maar, van zodra het lukt om bijvoorbeeld met de kinderen naar school te wandelen, een vriendin te ontvangen of eens een muziekvoorstelling bij te wonen, probeer ik dit te doen. Vaak kosten deze uitstapjes mij veel energie, maar tegelijk geven ze me de kracht om mezelf te blijven. Om dit te kunnen doen, moet ik soms hulp vragen, wat ik moeilijk vind. Toch haal ik er steeds een gevoel van vrijheid uit, ondanks de beperkingen die mijn ziekte veroorzaakt. We proberen niet te veel vooruit te kijken, maar dag per dag. Zo lukt het me af en toe om de ziekte even op verlof te sturen. Ik wens ook jou die vrijheid toe.