Atleet Thomas Van der Plaetsen vertelt over zijn kankerdiagnose
In 2014 werd atleet Thomas Van der Plaetsen met spoed geopereerd na de diagnose van teelbalkanker. Amper negen maanden daarop won hij opnieuw een gouden medaille en vandaag staat hij opnieuw helemaal aan de top.
Thomas Van der Plaetsen
- Geboren op 24 december 1990 in Gent
- Belgisch atleet, gespecialiseerd in de meerkamp
- Werd in 2009 Europees junioren kampioen, in 2011 Europees beloften kampioen en in 2016 Europees kampioen tienkamp
- Overwon in 2014 teelbalkanker en maakte een succesvolle comeback.
- Meer info op: http://thomasvdp.com
Wat betekent gezondheid voor jou?
“Gezondheid is het allerbelangrijkste in het leven en bepaalt hoe je de wereld rond jou ervaart. Niet gezond zijn is een moeilijke confrontatie met de limieten van je eigen lichaam. Het is een wens om zolang mogelijk actief te zijn en te blijven en te genieten van het leven. Een goede gezondheid is daarvoor één van de basisfactoren.”
In 2014 kreeg je met je kankerdiagnose een zware opdoffer. Als topsporter was je op dat moment in prima conditie en lette je nauwgezet op je voeding. Hoe is het om te moeten horen dat je lichaam je in de steek laat?
“Moeilijk. Het toont aan dat er geen garanties zijn in het leven. De meeste – en zeker jonge – mensen vinden gezondheid vanzelfsprekend. Als je dan zo’n verdict krijgt, voel je dat er geen zekerheden zijn, ondanks een gezonde levensstijl. Dat doet natuurlijk niet af aan het feit dat je moet blijven proberen je lichaam te onderhouden. Ik denk dat die confrontatie mij daar nog meer bewust van heeft gemaakt.”
Wat is voor jou het belang van preventie? Is dat iets waar je bewust mee bezig bent?
“Zeker, zeker. Ik denk dat de basis van een gezond leven heel hard in preventie ligt en zeker als atleet ben je je daar heel erg van bewust. Een blessure, bijvoorbeeld, kan een volledig seizoen of jaar hypothekeren, dus als atleet ben je constant bezig met preventie en aan het anticiperen op zaken die zouden kunnen mislopen. Preventie is volgens mij het begin van alle gezondheid en zeker in het geval van kanker zou men er zoveel mogelijk op moeten inspelen.
Bij mij heeft men de kanker in een vrij vroeg stadium gevonden, maar toch niet vroeg genoeg om er zonder chemo vanaf te geraken. Als je nog dichter op de bal kan spelen, dan zou je veel mensen heel wat leed kunnen besparen. Ik denk dat preventie en voldoende gezond verstand rond gezondheid allebei heel hard nodig zijn.”
Je conditie die je gedurende jaren had opgebouwd ging tijdens de behandeling volledig achteruit. Hoe ging je daarmee om?
“Dat is natuurlijk heel frustrerend. Maar dat proberen te aanvaarden en los te laten was de eerste stap. Dan pas kon ik positief en constructief naar de toekomst kijken. Als je het echter blijft vasthouden, kies je meer voor de weg van frustratie dan de weg van kleine overwinningen.”
Ondertussen heb je je ziekte overwonnen en ben je op sportief vlak ook helemaal terug. Heb je het gevoel dat je nu anders in het leven staat?
“Jazeker, er is ten eerste al het besef dat niets gegarandeerd is en dat je voor alles wat je hebt dankbaar moet zijn. Gezondheid is iets wat je elke dag mag en moet vieren, bij wijze van spreken. En ik ben me veel meer bewust van de goede zaken, hoe klein ze ook zijn. Dingen die vaak heel belangrijk zijn als basis om gelukkig te zijn in het leven. Zolang je zelf niet geconfronteerd bent geweest met de vergankelijkheid van gezondheid is dat voor veel mensen heel moeilijk om te begrijpen. Voor mij was het ook even een koude douche, maar door die ervaring sta ik ook veel dankbaarder in het leven.”
Gezondheid mag en moet je elke dag vieren
Heb je zelf ervaring met mantelzorg?
“Ja, ik heb die ervaring gehad met mijn vader, die helaas overleden is aan kanker, en die we de laatste weken thuis verzorgd hebben. Ik denk dat zorg dragen voor elkaar echt onmisbaar is in ons systeem en onze samenleving. Ik kan het alleen maar aanmoedigen: mensen die zorg dragen voor anderen zijn onbetaalbaar!”
Hoe zie jij je toekomst? Zijn er nog dingen buiten de sport die je graag wil doen?
“Er zijn veel zaken die ik nog graag wil doen. Wanneer ik stop met sporten zal ik nog niet ‘binnen’ zijn, dus ik zal sowieso nog moeten werken (lacht). Ik kom van opleiding uit de computerwereld dus misschien wil ik daar nog wel iets in doen.
Maar ik wil sowieso ook verder gaan met lezingen geven, iets wat ik nu al doe, om op die manier mensen te leren hun leven in handen te nemen. Ik denk dat ik – door wat ik bereikt heb in de sport, maar ook door wat ik heb meegemaakt – een bijdrage kan leveren om mensen te leren om dankbaar te zijn voor hetgeen ze hebben en positief te bouwen aan het leven dat ze wensen.”